شیفتگی زناشویی،که به عنوان فاز ماه عسل یا لیمرنس (limerence) نیز، شناخته می‌شود، به احساسات شدید، شور و هیجان فرد نسبت به شریک خود اشاره دارد که معمولاً، مراحل اولیه‌ی یک رابطه‌ی عاشقانه یا ازدواج را مشخص می‌کند. در این دوره، زوج‌ها اغلب، هنگام فکر کردن به شریک زندگی خود یا بودن در کنار آن‌ها، احساسات قوی، میل جنسی زیاد و سرخوشی را تجربه می‌کنند.
شیفتگی زناشویی اغلب با ویژگی‌های زیر مشخص می‌شود:
ایده‌آل‌سازی: زوج‌هایی که در مرحله‌ی شیفتگی قرار دارند، ممکن است شریک زندگی خود را ایده‌آل‌ترین فرد دانسته و عیب‌های او را نادیده بگیرند، در نتیجه او را فردی کامل یا تقریباً کامل تصور کنند. این نمای رز رنگی از شریک زندگی خود، می‌تواند به احساسات شدید مرتبط با جذابیت شخص مقابل و ارتباط تجربه‌شده در این مرحله کمک کند.
کشش عاطفی و فیزیکی قوی: در مرحله‌ی شیفتگی، زوج‌ها اغلب، کشش عاطفی و فیزیکی شدیدی را نسبت به یکدیگر احساس می‌کنند. در بیشتر مواقع، تمایل شدیدی به نزدیک بودن به شریک زندگی خود، هم از نظر احساسی و هم از نظر فیزیکی، داشته و مدام به او و خاطرات عاشقانه‌ی رابطه‌ی خود فکر می‌کنند. همچنین، در صورت عدم حضور فرد مقابل برای مدت کوتاهی، دلتنگی عمیقی را تجربه می‌کنند.
احساسات مثبت شدید: شیفتگی زناشویی، اغلب شامل احساس شادی، هیجان، سرخوشی و شعف است. زوج‌ها در این مرحله ممکن است زمانی که با هم هستند، احساس «در بالای دنیا» داشته باشند و خوشبختی غیرقابل وصفی را تجربه کنند.
میل متقابل: در مرحله‌ی شیفتگی، افراد ممکن است تمایل زیادی داشته باشند که احساساتی، شبیه به احساسات خودشان را، از سوی شریک زندگیشان دریافت کنند. عدم یقین در مورد احساسات یا تعهد شریک زندگی خود، احساس اضطراب یا ناامنی زیادی را در آن‌ها ایجاد می‌کند.
توجه به این نکته مهم است که شیفتگی زناشویی بخشی عادی از چرخه‌ی یک رابطه است و می‌تواند پایه‌ای قوی برای ارتباط عاطفی و صمیمیت ایجاد کند. با این حال، با تکامل روابط، شدت این احساسات معمولاً کاهش می‌یابد و زوج‌ها به شکل پایدارتری از عشق تبدیل می‌شوند، که با پیوندهای عاطفی عمیق‌تر، اعتماد و تعهد مشخص می‌شود. در یک رابطه‌ی سالم، مرحله‌ی اولیه‌ی شیفتگی، در نهایت جای خود را به شکلی بالغ‌تر و پایدارتر از عشق می‌دهد، که شامل درک، پذیرش و حمایت است. برای زوج‌ها ضروری است که این تغییرات را در رابطه بشناسند و با آن‌ها همراه شوند، تا بتوانند یک رابطه‌ی قوی و طولانی‌مدت را حفظ کنند.
توصیه‌های روانشناختی، برای شیفتگی زناشویی
شیفتگی زناشویی اگرچه لذت‌بخش و هیجان‌انگیز است، اما گاهی اوقات می‌تواند قضاوت زوجین را تحت الشعاع قرار دهد و منجر به انتظارات غیرواقعی شود. در اینجا چند توصیه‌ی روانشناختی برای گذر از مرحله‌ی شیفتگی یک ازدواج یا رابطه، به روشی سالم و پایدار، آورده شده است:
انتظارات واقع‌بینانه را حفظ کنید: اگرچه طبیعی است که شریک زندگی خود را در مرحله‌ی شیفتگی، ایده‌آل تصور کنید، اما مهم است که بدانید هیچ کس کامل نیست. برای این واقعیت آماده باشید که شما و شریک زندگی‌تان نقص‌هایی دارید و در رابطه‌ی خود با چالش‌هایی روبه‌رو خواهید شد. با ایجاد آمادگی، طرف مقابل را برای انسان بودن و ضعف داشتن قضاوت نکرده و در رابطه‌ی خود سرخورده نمی‌شوید.
ارتباط باز را تقویت کنید: فضایی را در رابطه ایجاد کنید که بتوانید در مورد افکار، احساسات و انتظارات خو، صادقانه و به شکلی سالم گفتگو کنید. این به شما کمک می‌کند که پایه‌ای قوی، برای یک رابطه‌ی پایدار مبتنی بر اعتماد و درک متقابل ایجاد کنید.
فردیت خود را پرورش دهید: گرچه مهم است که با هم وقت بگذرانید و ارتباط خود را تقویت کنید، اما حفظ علایق، سرگرمی‌ها و دوستی‌های خود در خارج از رابطه نیز، به همان اندازه مهم است. این به شما کمک می‌کند که حس فردیت، استقلال و رشد شخصی را حفظ کنید.
برای گذار آماده باشید: از آنجایی که مرحله‌ی شیفتگی در جایی از رابطه، شروع به محو شدن می‌کند، بر ایجاد یک ارتباط عاطفی عمیق، تمرکز کنید. آگاه باشید که این کاهش احساسات شیفتگی، طبیعی بوده و برای انتقال به مرحله‌ای پایدارتر از عشق و رابطه‌ی خود آماده باشید. این پیوند عمیق از طریق ایجاد اعتماد، همدلی و درک متقابل شکل می‌گیرد که به رشد و بلوغ رابطه‌ی شما کمک می‌کند.
صبر و همدلی را تمرین کنید: احتمالاٌ در مسیر تکامل رابطه‌ی خود، با چالش‌ها یا درگیری‌هایی روبه‌رو می‌شوید. ممکن است شریک شما برداشت‌های اشتباهی از این تغییرات داشته باشد، به طوری که از این مضطرب شده و بر تکرار مسیر گذشته اصرار ورزد. در این نقطه از رابطه، صبر و درک شما به آزمایش گذاشته می‌شود. همدلی و گوش دادن فعال را تمرین کنید، تا این موقعیت‌ها را به شیوه ای سالم و سازنده طی کنید.
به تقویت رابطه‌ی خود ادامه دهید: مهم است که زمان و انرژی خود را صرف حفظ و تقویت رابطه، حتی پس از سپری شدن مرحله‌ی شیفتگی کنید. به اولویت‌بندی زمان با کیفیت با هم، شرکت در فعالیت‌های مشترک و کشف تجربیات جدید را به عنوان یک زوج ادامه دهید.
در صورت نیاز به دنبال راهنمایی حرفه ای باشید: اگر در رابطه خود، با مشکلاتی مواجه می‌شوید، یا برای انتقال از شیفتگی به شکل بالغ‌تر عشق تلاش می‌کنید و به مشکل برمی‌خورید، به دنبال راهنمایی یک زوج‌درمانگر یا مشاور باشید. آن‌ها می‌توانند بینش‌ها و ابزارهای ارزشمندی را برای کمک به شما و شریک زندگی‌تان در کنار چالش‌ها و تقویت پیوندتان فراهم کنند.
با پیروی از این توصیه‌های روانشناختی، می‌توانید مرحله‌ی شیفتگی زناشویی را، به‌طور متعادل و سالم طی کنید و در حالی که از مرحله‌ی ماه عسل فراتر می‌روید، اساس یک رابطه‌ی قوی و پایدار را شکل دهید.
مهدی علی‌محمدی
طراح تصویر: پارسا رستمی