گروه درمانی چیست؟
گروه درمانی شیوهای از رواندرمانی است که در آن یک یا چند رواندرمانگر در هر جلسه به افراد گروه برای درمان مشکلات و مسائل مربوط به سلامت روان کمک میکنند.
گروهدرمانی زمانهای انتظار را کاهش میدهد و برای افراد بیشتری امکان دسترسی به مراقبهای سلامت روان را ایجاد میکند. بعضی از افراد در کنار گروه درمانی به جلسات رواندرمانی انفرادی نیز میروند.
گروه درمانی برای چه افرادی مناسب است؟
همه میتوانند در جلسات گروه درمانی شرکت کنند. اما، گروه درمانی برای افرادی که به هر دلیل دسترسی محدودی به مراقبتهای سلامت روان دارند خیلی مفید است.
یکی از اهداف گروه درمانی، گرد هم آوردن افرادی است که تجربیات مشترکی را از سر گذراندهاند.
در گروهدرمانی معمولاٌ روی یک موضوع مشخص در حوزۀ سلامت روان تمرکز میشود، مثلاً اضطراب اجتماعی یا افسردگی. بعضی دیگر از شرایطی که ممکن گروه درمانی بر آن تمرکز یابد عبارتند از:
- اختلال اضطراب فراگیر
- اختلال استرس پس از سانحه
- اختلال پنیک (هراس)
- فوبیاها
- افسردگی
- اختلال نقص توجه و بیفعالی
- سوء مصرف مواد مخدر
گروه درمانی همچنین میتواند برای افراد با شرایط زیر نیز کمککننده باشد:
- سوگ
- چاقی
- درد مزمن
- کاهش وزن
- مدیریت خشم
- خشونت خانگی
- آسیب فرهنگی
- بیماریهای مزمن
سازوکار گروه درمانی چگونه است؟
اروین دی. یالوم در کتاب «مباحث نظری و کاربردی رواندرمانی گروهی»، 11 اصل را برای گروه درمانی بیان میکند که بعداً خود با عنوان «11 عامل اصلی» از آن یاد میکند. در ادامه در مورد این 11 اصل صحبت میکنیم.
القای امید
رواندرمانگر میتواند با تصدیق اعضای قدیمی و جدید گروه وقتی به سمت اهداف خود حرکت میکنند به گروه امید تزریق کند.
گروهها معمولاً از افرادی در سطح درمانی متفاوت تشکیل شدهاند. بر اساس کتاب «مباحث نظری و کاربردی رواندرمانی گروهی»، مشاهدۀ افرادی که در حال حاضر مشکل مشابهی را تجربه میکند یا مشکل مشابهی را پشت سر گذاشتهاند، باقی اعضای گروه را امیدوار میکند که آنها هم با نتایج درمانی مثبتی روبرو خواهند شد.
فراگیری
گروه درمانی افراد با تجربیات مشترک را گرد هم میآورد. ملاقات با آدمهایی که روی مسائل مشترکی کار میکنند یا از همان مسائل بهبود یافتهاند، به افراد کمک میکند متوجه شوند که تنها نیستند.
به علاوه، درک فراگیری تجربیات باعث میشود آدمها بر انزوای فیزیکی و عاطفی غلبه کنند.
به اشتراک گذاری اطلاعات
اعضای گروه و رواندرمانگران با به اشتراک گذاشتن اطلاعات و توصیهها و پیشنهادات به یکدیگر کمک میکنند.
نوعدوستی
اعضای گروه میتوانند در طول درمان گروهی همدیگر را حمایت کنند، به یکدیگر اطمینان خاطر بدهند و به هم در مسیر رشد و بهبودی کمک کنند. این باعث میشود که اعتماد به نفس و عزت نفس آنها تقویت شود.
تکرار اصلاحشدۀ گروه خانوادۀ اولیه
در کتاب «مباحث نظری و کاربردی رواندرمانی گروهی»، یالوم اشاره میکند که گروه درمانی غالباً گروه خانواده را بازنمایی میکند با یک یا دو شخصیت با اقتداری همانند والدین و چند شخصیت دیگر مانند خواهرها و برادرها.
در خلال جلسات گروه درمانی، افراد میتوانند به همراه این «والدین و خواهر و برادرها» با تجربیات دوران کودکی خود مواجه شوند. آنها میتوانند یاد بگیرند چطور تجربیات کودکی، شخصیتشان را شکل داده و تشخیص دهند که کدام رفتارها و باورها در زندگیشان مضر یا مخرب است.
توسعۀ تکنیکهای معاشرت اجتماعی
اعضای گروه با دریافت و ارائۀ بازخوردهای اصلاحی به همدیگر کمک میکنند که در تعاملات اجتماعی خارج از گروه، بیشتر مشارکت کنند.
رفتار تقلیدی
اعضای گروه ممکن است برخی از رفتارهای درمانگران یا اعضای ارشدتر گروه را تقلید کنند. در نتیجه، به درک بهتری از خودشان میرسند.
یادگیری بین فردی
گروه درمانی بازتابی از جهان اجتماعی افراد است. از طریق بازخورد و خود مشاهدهگری، اعضای گروه میتوانند دربارۀ قدرتها و محدودیتهای خود در رفتارهای بین فردیشان آگاه شوند.
انسجام گروهی
اعضای گروه درمانی، به عنوان بخشی از گروه با اهداف مشترک، نسبت به گروه خود احساس تعلق پیدا میکنند. یالوم در کتاب «مباحث نظری و کاربردی رواندرمانی گروهی» میگوید نتیجۀ این احساس تعلق این است که اعضا احساس راحتی بیشتری برای افشای خود در برابر اعضای گروه داشته باشند. آنها همچنین ممکن است برای به کارگیری تغییرات رفتاری که به عنوان بخشی از درمان فراگرفتهاند تمایل بیشتری از خود نشان دهند.
کاتارسیس یا روانپالایی
اعضای گروه با به اشتراک گذاشتن احساسات، تجربیات و دردهایشان با اعضای گروه خشم و احساسات فروخورده شده را آزاد میکند. این فرآیند موجب بینش و درکی ناگهانی میشود که شیوههای درک و پاسخ افراد به مسائل زندگی را تغییر میدهد.
عوامل وجودی
جلسات رواندرمانی فضا و مکانی را فراهم میکند که در آن افراد، عوامل وجودی ناراحت کنندهای مانند مرگ و از دست دادن را کشف کنند. اعضای گروه همچنین میتوانند با درک اینکه در نهایت تحت کنترل رفتارها، اعمال و انتخابهای خویش هستند، احساس خوداتکایی بیشتری پیدا کنند.
این مطلب از سایت medicalnewstoday انتخاب و ترجمه شده است.
مترجم: پرستو مسگریان