گروه درمانی انواع مختلفی دارد و مدل‌های درمانی در هر گروه متفاوت است. در ادامه، دربارۀ پنج تا از رایج‌ترین مدل‌های گروه درمانی صحبت می‌کنیم:
گروه‌های آموزش روانی
تمرکز اصلی گروه‌ها آموزش دادن به اعضا دربارۀ شرایط و وضعیت‌شان و ارائۀ راهبردهای جدید برای مقابله با آن وضعیت است. این گروه‌ها معمولاً روی یک وضعیت خاص متمرکز می‌شوند، مثلاً سوء مصرف مواد مخدر، اضطراب یا انواع فوبیا.
گروه‌های رشد مهارت‌ها
در این گروه‌ها تمرکز بر معرفی و رشد مهارت‌هاییست که اعضا برای مواجهه با برخی از شرایط مرتبط با سلامت روان، به آنها نیاز دارند. این گروه‌ها ممکن است با بخش‌هایی از گروه‌های آموزش روانی هم‌پوشانی داشته باشند.
با این حال، هدف کلی گروه‌های رشد مهارت‌ها، تقویت منابع رفتاری و شناختی لازمی است که اعضای گروه برای انتخاب‌های درست و اجتناب از موقعیت‌های آسیب‌زا به آن نیاز دارند.
گروه‌های شناختی رفتاری
در این گروه‌ها تلاش می‌شود تا هر فرد بتواند آن دسته از عقاید و باورهایش را که موجب رفتارهای منفی و مضر او می‌شوند دوباره ساختاربندی کند. مثلاً یک گروه شناختی رفتاری که تمرکزش بر اختلال مصرف مواد مخدر است ابتدا موقعیت‌ها و محیط‌هایی را که محرک رفتار اعتیادی است، شناسایی می‌کند. با این درک، اعضا می‌توانند راهبردهایی را که به کاهش مصرف مواد کمک می‌کند کسب کنند.
گروه‌های حمایتی
این گروه‌ها به افرادی که با تغییرات مهمی در زندگی مانند از دست دادن یکی از عزیزان مواجه هستند؛ کمک می‌کنند تا با شرایط جدیدشان کنار بیایند. در گروه های حمایتی، اعضا بی هیچ قید و شرطی یکدیگر را می‌پذیرند و این پذیرش را به یکدیگر نثار می‌کنند. این گروه‌ها همچنین اعضای خود را تشویق می‌کنند تا در مورد باورها و رفتارهای شخصی‌شان تأمل کنند.
گروه‌های فرآیند بین فردی
در این مدل از گروه‌های درمانی برای ترویج تغییرات مثبت، رویکرد روان‌پویایی به کار گرفته می‌شود. روان‌پویایی مکتبی در روان‌شناسی است که تجربیات کودکی افراد و عواطف و باورهای ناخودآگاه‌شان را بنیان شخصیت و رفتارهای آنها می‌داند. گروه فرآیند بین فردی بیشتر بر پویایی‌های بین فردی گروه متمرکز است تا روان‌شناسی فردی.
مزایای گروه درمانی
بر اساس کتاب «نظریه و کاربرد گروه درمانی» گروه درمانی می‌تواند 4 مزیت را برای شرکت‌کنندگان فراهم کند:
- مکانی امن برای به اشتراک گذاشتن احساسات و واکاوی شرایط سلامت روانی‌شان
- مکانی برای دریافت حمایت و حمایت کردن از دیگر افرادی که در حال تجربۀ دشواری‌های مشابه هستند.
- قرار گرفتن در معرض رفتارها، تفکرات و باورهای جدیدی که دیدگاه افراد را تغییر می‌دهد
- سیستم‌های پشتیبانی مثبت
- جایگزین مقرون به صرفه‌تر برای جلسات روان‌درمانی فردی
در گروه درمانی انتظار چه چیزی را داشته باشیم؟
گروه درمانی شامل یک یا چند روانشناس است که گروه‌های کوچکی با حداکثر 15 عضو را رهبری می‌کنند. جلسات گروهی معمولاً یک بار در هفته برگزار می‌شود و حدود 1 تا 2 ساعت طول می‌کشد.
گروه‌ها اغلب در اتاقی ساکت با صندلی‌های دایره‌ای تشکیل می‌شوند تا اعضای گروه بتوانند یکدیگر را ببینند.
در ابتدای جلسه، اعضای گروه خودشان را معرفی و دلایل خود را برای حضور در گروه درمانی بیان می‌کنند. همچنین ممکن است دربارۀ روند پیشرفت خود یا شکست‌هایی که از آخرین جلسه تجربه کرده‌اند صحبت کنند.
جزئیات دقیق فعالیت‌ها در جلسات گروه درمانی از گروهی به گروه دیگر متفاوت خواهد بود. با این حال، این تمام فعالیت‌ها بر ارتقای ارتباطات صادقانه و ایجاد اعتماد بین اعضای گروه و روان‌شناسان آنها متمرکز است.
در نهایت اینکه، انواع مختلفی از گروه درمانی وجود دارد اما بیشتر گروه‌های تمایل دارند اعضای خود را با رفتارهای حدید و مثبت‌تر آشنا کنند تا آنها بتوانند با اتفاق‌های برجستۀ زندگی خود راح‌تر دست و پنجه نرم کنند.
این مطلب از سایت medicalnewstoday انتخاب و ترجمه شده است.
مترجم: پرستو مسگریان